Nadat de iconische R6 een motorfiets voor circuits werd, schreeuwde de motorwereld om een sportmodel op basis van de MT-07. Dit om buiten de circuits te kunnen rijden. Aprilia's RS660 voedde de opwinding alleen maar. In deze blog gaan we in op het antwoord op de vraag: de Yamaha R7.
Motor en frame
Meer dan enig ander onderdeel bepaalt de motor van een motorfiets zijn karakter en doel, dus daar beginnen we. De motor van de R7 is Yamaha's stoere CP2, een 689 cc en vloeistofgekoeld. Parallel met een ontstekingsvolgorde is de verbrandingsafstand van 270 graden. Er is een nieuwe assist / slipper koppeling en een optionele quickshifter. De tandwielafmetingen van de eindaandrijving werden gewijzigd ten opzichte van die van de MT's. Voor een opwindende rit en een sportief gevoel.
De Yamaha R7 heeft een geheel nieuwe stalen frame met aluminium beugels. Het nieuwe frameontwerp maakt een smalle carrosserie mogelijk die zelfs dunner is dan die van de R3.
Vering en remmen
Bij de Yamaha R7 is de controversiële voorwielophanging van de MT-07 vervangen door een volledig instelbare Kayaba omgekeerde vork. R7-rijders hebben volledige controle over de instellingen voor voorbelasting, rebound en compressie. De R7 is voorspelbaar bevooroordeeld voor circuit- en sportief straatrijden. De achterkant is een monoshock met instelbare voorspanning en rebound. Het is op het carter gemonteerd om de lengte van de R7 compact te houden, net als de breedte.
De remmen zijn een flinke stap vooruit ten opzichte van die van de MT-07. Twee remklauwen met vier zuigers klemmen schijven van 298 mm uit hun radiale bevestigingen. Boven in de cockpit levert Brembo een radiale hoofdcilinder voor progressieve remkracht. Dit arrangement zou zowel straat- als baanrijders tevreden moeten stellen.
Ergonomie en technologie
Terwijl Yamaha de positie van de berijder 'comfortabel en vertrouwenwekkend' noemt, zo geldt dit zeker voor de berijdersdriehoek. De clip-ons lijken ongeveer een centimeter boven het zadel te zitten. De bekleding van de zitting is dezelfde als die van de R1. Ruime uitsparingen in de tank moeten voldoende grip en bewegingsvrijheid bieden.
Wat betreft het dashboard, geen TFT hier. Een schoon en zuinig LCD-scherm klaart de klus met een contrastrijk negatiefscherm. Het is gewoon de basis plus een versnellingsteller. De R7 draagt rondom LED-verlichting met koplampen die herinneren aan de R6.
Positionering ten opzichte van de OW-02
De R7 vervangt de plek van de straatversie van de R6 in Yamaha's line-up tussen de vriendelijke R3 en de krachtige R1. De R7 is een middenklasse-optie voor zowel nieuwe rijders die willen uitgroeien naar een krachtigere motorfiets. Ook voor ervaren rijders die op zoek zijn naar een volledig gestroomlijnde motorfiets met Supersport-prestaties die binnen hun budget past.
De wespachtige, hoekige nieuwe fiets heeft een sterke R6-esthetiek en valt op door zijn speedblock-kleuren. Hij is dun genoeg om de fiets uit 1999 er bolvormig uit te laten zien. De Yamaha R7 heeft een strak, modern ontwerp.
Klassieke MT -07
De klassieke MT -07, aan de andere kant, was gebouwd om koste wat het kost races te winnen. Daarom kwam de motor met de codenaam OW-02 slechts een jaar na de R1 uit 1998 uit. Hetzelfde bouwjaar als de originele R6.
Met subtiele stylingverschillen raakte de R7 de esthetische sweet spot met zijn kleinere koplampontwerp, substantiële enkele stoeleenheid en zwart frame. De verhoudingen zijn prachtig perfect. Het is alsof de Yamaha-ontwerpers een Fibonacci-spiraal gebruikten om het visuele gewicht van de R7 te berekenen.
Elk stuk carrosserie verdient zijn onderhoud, er is een ononderbroken rechte lijn van kop tot achterwielas. Waar de nieuwe motorfiets een allegaartje is als je kijkt naar panelen, openingen en lijnen die botsen. De OW-02 is gezegend met een harmonie die de nieuwe R7 niet heeft.
Nieuwe R7
Het display van de nieuwe R7 is precies zoals je zou verwachten van een nieuwe sportmotor met zijn opgeruimde TFT-kleurenscherm. Contact aan en het dashboard komt tot leven met zijn opvallende toerenteller. Een por van de starter onthult een weinig inspirerend blikkerig naaimachinegeluid uit de uitlaat, alsof er een subwoofer ontbreekt. De motor houdt echter van toeren.
In tegenstelling tot de springerige Yamaha MT-07 is de R7 een meer verfijnde rit met volledig verstelbare vorken. Waardoor een nauwkeurigere en stabielere ervaring door de bochten mogelijk wordt. Dit lichte gewicht helpt de R7 zich over onbekende wegen te haasten met een behendige tred.
CP2 motor
De MT en R7 delen beide dezelfde 270 graden CP2-motor. En hoewel het passend is op de MT, voelt het ondermaats aan op een sportmotor. Misschien komt het door het gebrek aan geluid, het extra rijgedrag dankzij de hoogwaardige ophanging en de sportievere geometrie. Maar de motor lijkt iets te missen. Het heeft ook een één tand kleiner achtertandwiel voor een betere topsnelheid. Maar als je bedenkt dat een Aprilia RS660 voor nog eens € 1000 kan worden gekocht. Die is beter uitgerust en een extra 25 pk bovenop.
De OW-02 R7 is echter een andere motorfiets die volgens andere regels rijdt. Hier komt de motor met 20 kleppen brullend tot leven. Het is persoonlijk natuurlijk, voor een goede middenklasser voldoet de Yamaha R7 namelijk aan de meeste eisen.